Leven zonder concessies, hoe kan dat?

Er zijn altijd dingen die moeten, niet alles kan leuk zijn, concessies horen er nu eenmaal bij… Ik hoor het je denken! Toch kan het echt: leven en werken loyaal aan jezelf en zonder concessies.

Concessies kosten energie

Ik weet heel goed hoe het voelt en hoe het is om te leven vanuit concessies. Om mij steeds een beetje in te houden, mezelf aan te passen, mezelf iets kleiner te maken. Met verschillende redenen: omdat het nou eenmaal moet, om de lieve vrede te bewaren, omdat ik dan de opdracht behoud. Vaak gaat de tijd dan traag, heb ik er geen lol in, staat mijn modus op ‘moeten’ en kost het mij energie. Dankbaar ben ik dat ik de sleutel heb gevonden hoe ik dit niet meer doe. Het is niet goed voor mij en al helemaal niet voor mijn omgeving.

Met een concessie ontneem je jezelf een kans op beter

Een concessie is voor mij iets doen wat ik eigenlijk niet wil. Toegeven aan de wens van de ander. Of iets moeten waar ik zelf niet voor gekozen heb. En dat is jammer. Drie nadelen van het doen van concessies :

1. Het kost je energie, je wordt er moe van.
2. Je gaat tegen je eigen groei in. Als je ervan uitgaat dat alles altijd beweegt, beweeg je met een concessie af van wat jij graag wilt.
3. Je ontneemt jezelf een kans op beter. Letterlijk neem je tijd en ruimte in beslag waarin anders iets nieuws op je pad had kunnen komen. Zonde!

Van concessie naar keuze

Wat maakt nu dat iets een concessie is?

Voorbeeld 1:
Het bezoeken van familie waar je totaal geen zin hebt. Maar ja het hoort erbij! Het kost je altijd veel energie en je wilt je tijd eigenlijk leuker benutten. Je kunt drie dingen doen.
– Toch gaan, met een chagrijnige instelling gaan. Dit lijkt me een behoorlijke concessie.
– Je pakt jezelf aan en denkt: ik vind dit belangrijk, dus doe ik het met aandacht en maak er wat van. Leuk wordt het niet, maar dat is oké. O
– Je gaat niet (en belt af met de mededeling dat het je even teveel is deze keer).

Bij de eerste optie is het ‘moeten’ geblazen: een concessie. Bij de laatste twee kies je ervoor en dus is het geen concessie meer.

Voorbeeld 2: iets doen voor je werk, echt een rotklus! Maar ja, het moet gebeuren. Ook hier gelden weer drie opties:
– Je doet het met geklaag en gezucht en laat het gebeuren dat het je energie kost.
– Je bent loyaal aan jezelf: je moet dit doen, want dan gebeurt het goed, dus je doe het.
– Je besteedt het uit en laat los dat iemand het misschien minder goed doet of dat het je geld kost.

Denk jij: maar zo gemakkelijk is het niet!

Overkomt jou dit dagelijks: je voelt helemaal niet dat je een keuze hebt; je moet. Weet: doorgaan zoals dit gaat ten koste van je omzet, je baan, je positie… er staat veel op het spel! Vraag je af wat het gevolg is voor jou en je omgeving als jij op deze weg zo doorgaat? Wat begint met een kleine concessie groeit in de meeste gevallen uit tot een grote etterende wond. Daar word je niet leuker van, niet voor jezelf en al helemaal niet voor je directe omgeving.

Op deze manier bouw je je eigen gevangenis: je werkt en handelt ten koste van jezelf. Denk jij toch: ik wil (of kan) niet weg uit deze huidige situatie, want dat levert ook wel weer veel op. Dan geeft dit een sluimerend gevoel van onrust. Je moet door, hierdoor ga je jezelf nog meer forceren om door te gaan. Dit haalt je alleen maar meer en meer uit je doen. Hierdoor zakt je zelfvertrouwen en de moed in je schoenen. Zelfvertrouwen en moed die juist zo nodig zijn om dit patroon bij jezelf te doorbreken, zodat je weer in de goede energie en flow komt om verder te groeien en meer successen te creëren.

De oplossing

Wil jij leven zonder concessies: dan gaat dat over HOE je de dingen doet. Dus geen drastische veranderingen aan de buitenkant, maar juist van binnen. Wat jij nodig hebt is weer leven in contact met jezelf, loyaal aan jouw waarden en waarheid. Dit vraagt om een nieuwe visie, een nieuwe groeimindset. Het wordt tijd om jouw weg vrij te maken en te ontdekken hoe jij zonder concessies verder kan. Omdat jij dan op je allerbest bent! Dat is fijn voor jezelf, maar ook het allerbeste voor de wereld. Als jij het niet doet, wie wel? Jij bent dat waard! Jij bent nodig! Maar dan wel graag in jouw allerbeste doen.

De crux zit hem in de dingen kleinhouden: stap voor stap, van moment naar moment. Nu iets doen, dan weer het volgende. Want als je het nu niet aanpakt, maar denkt: straks, straks komt nooit! Is het spannend? Ja zeker! Is het moeilijk? Nee, het is zo simpel… als je het eenmaal ziet.